Πέντε μήνες μετά τη νικηφόρα Μάχη της Κοκκινιάς, έμελλε να είναι η ημέρα που Γερμανοί και γερμανοτσολιάδες επέδραμαν στην Κοκκινιά, μάζεψαν όλους τους άντρες 14 έως 60 ετών στην Πλατεία Οσίας Ξένης κι ύστερα ξεκίνησαν τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς, τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις.

Με καλυμμένα τα πρόσωπα, κουκουλοφόροι χαφιέδες και ντόπιοι προδότες διάλεξαν δεκάδες παλικάρια και τα οδήγησαν χτυπώντας τα βάναυσα στη διπλανή Μάντρα του ταπητουργείου όπου και τα εκτέλεσαν μπροστά στα μάτια των δικών τους.

76 πατριώτες, μαζί και η ηρωίδα Διαμάντω Κουμπάκη, εκτελέστηκαν στη «Μάντρα», 50 άλλοι εκτελέστηκαν σε μια άλλη «μάντρα» στα Αρμένικα, 40 κάηκαν στο «Σχιστό» και άλλοι δολοφονήθηκαν στους δρόμους και στα σπίτια τους. Οκτώ χιλιάδες τους οδήγησαν και τους έκλεισαν στο στρατόπεδο στο Χαϊδάρι και απ’ αυτούς 1.800 στάλθηκαν όμηροι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας, απ’ όπου πολλοί δε γύρισαν ποτέ. Συνολικά 315 ήταν τα θύματα θηριωδίας του Μπλόκου της Κοκκινιάς.

Η μαρτυρική και ηρωική συνοικία χτυπήθηκε ξανά από τους Γερμανούς 40 ημέρες μετά, στις 14 Σεπτεμβρίου πολυβολώντας το συγκεντρωμένο πλήθος, μετά την τελετή της επιμνημόσυνης δέησης στην πλατεία της Οσίας Ξένης, αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων.

Τιμή και Δόξα στους ηρωικούς νεκρούς, διαχρονικό μας καθήκον η αντίσταση σε κάθε μορφής καταπίεση.

Η επομένη μέρα. 18 Αυγούστου 1944: Η μάντρα των εκτελέσεων.
Η επομένη μέρα: 18 Αυγούστου 1944: Η πορτάρα της μάντρας. Όποιος την περνούσε δεν γύριζε ζωντανός
24 Σεπτεμβρίου 1944. Μια συγκλονιστική φωτογραφία του Μιχάλη Νικολινάκου: Στο πρώτο μνημόσυνο για τους εκτελεσμένους. Οι Γερμανοί είχαν στήσει πολυβόλα στη Δεξαμενή και έριχναν αδιακρίτως. Διακρίνονται τα πτώματα.
Η παραχάραξη της ιστορίας. Η μαρμάρινη πλάκα με την επιγραφή που τοποθετήθηκε κατά τη διάρκεια της χούντας 1967-1974. Η χούντα με τρεις νόμους (Ν.179 του 1969, Ν.936 του 1971 και Ν.1099 του 1972) αναγνώρισε τους ταγματασφαλίτες σαν … αντιστασιακούς και τους έδωσε βαθμούς, συντάξεις και άλλα προνόμια.