Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Τα συνέδρια των κομμάτων, συνήθως αποτελούν πεδία σύγκρουσης μηχανισμών, παραγόντων, προσωπικών στρατηγικών και άλλων παθογενειών του πολιτικού συστήματος. Ειδικά των δυνάμεων εκείνων όπου οι λέξεις, «ήθος – ανιδιοτέλεια – συλλογικότητα» μοιάζουν λεζάντες σε κάποιο διαφημιστικό προϊόν.

Για όλους όσους αγωνιστήκαμε στην Αριστερά από τα εφηβικά μας χρόνια σε δύσκολες περιόδους με τις υπερβολές, τις πίκρες, τις χαρές και τις λύπες, αλλά και στις στιγμές της μεγάλης ευθύνης 2015-2019, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε λίγες μέρες, είναι ακόμη ένα βήμα. Βήμα ουσιαστικού διαλόγου, γόνιμης ιδεολογικής αντιπαράθεσης – στο πλαίσιο του πολιτικού σχεδίου με το οποίο βαδίζουμε – και κυρίως ενίσχυσης του προγραμματικού μας λόγου, μπροστά στη μεγάλη πολιτική μάχη που έχουμε για τη συγκρότηση της Κυβέρνησης που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές, με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και όσων προοδευτικών δυνάμεων, ανταποκριθούν στο λαϊκό αίτημα.

Με καλύπτουν πλήρως τα κείμενα των πολιτικών θέσεων (με τα συνημμένα τους) και ειδικά το κείμενο για τις αλλαγές στο καταστατικό, στο οποίο συνέβαλα όσο μπορούσα σαν μέλος της Επιτροπής Καταστατικού. Δεν συμμετείχα στη «συνυπογραφή» οποιουδήποτε άλλου κειμένου και γιατί με κάλυπταν, τα ήδη μεγάλα, προαναφερόμενα κείμενα αλλά κυρίως και γιατί αρκετά από όσα κυκλοφόρησαν, υπενθύμιζαν «ομαδοποιήσεις» και όχι τον αναγκαίο προσυνεδριακό διάλογο, στον οποίο συνέβαλαν ουσιαστικά πολλά μέλη-σύντροφοι μας.

Σε κάθε περίπτωση όπως έκανα δημόσια στο παρελθόν, έτσι και τώρα καταθέτω την πρότασή μου για οικονομικά θέματα – «προνόμια» των Βουλευτών και μελών της Κυβέρνησης. Με την επιπλέον εμπειρία μου σαν Βουλευτής – εκλέχτηκα για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2019 – καταθέτω μία και μόνη πρόταση στο συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και σε κάθε πολίτη, για γόνιμο διάλογο.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Το πολιτικό σύστημα, έχει βρεθεί συχνά στο στόχαστρο ακροδεξιών επιθέσεων, που καλλιεργούν στον πολίτη απολίτικες προσεγγίσεις και κριτικές, κυρίως για τα οικονομικά των κομμάτων και τα «προνόμια» των Βουλευτών. Σκοπός αυτής της πρότασης, είναι ακριβώς η υπεράσπιση του πολιτικού συστήματος και η αφαίρεση επιχειρημάτων της «No Politica» άποψης περί λειτουργίας θεσμών. Παρά τις σημαντικές αλλαγές που έγιναν στο ζήτημα αυτό την περίοδο 2015-2019, υπάρχουν ακόμη πολλά για να γίνουν:

1. Κατάργηση κάθε φοροαπαλλαγής και ειδικής φορολογίας, Βουλευτών και μελών της Κυβέρνησης. Φορολόγησή τους με όσα ισχύουν για όλους τους Έλληνες.

2. Φορολόγηση, όπως για όλους του πολίτες, των παροχών σε είδος που έχουν οι Βουλευτές (π.χ. αυτοκίνητο).

3. Όπως για όλους τους πολίτες, ύπαρξη των αναγκαίων παραστατικών για ανάλογες δαπάνες (π.χ. ενοίκιο).

4. Σύνδεση του μισθού Βουλευτών και μελών Κυβέρνησης με τον εκάστοτε ισχύοντα κατώτατο μισθό ανειδίκευτου εργάτη (π.χ. μηνιαίος μισθός ίσος με το 8πλάσιο του κατώτατου μισθού).

5. Αφαίρεση από το ατομικό εισόδημα Βουλευτή – Υπουργού, της δωρεάς που κάνει στο κόμμα που ανήκει.

6. Κατάργηση αμοιβής για συμμετοχή σε επιτροπές.

7. Με την έναρξη κάθε βουλευτικής περιόδου, ανάρτηση – σε εύλογο χρονικό διάστημα – στο site της Βουλής των δικαιωμάτων (ατέλειες κινητού και σταθερού, γραφεία, αποσπασμένοι, επιστημονικοί συνεργάτες, αεροπορικά εισιτήρια κ.λπ.) που ισχύουν για κάθε Βουλευτή.

8. Με την έναρξη κάθε βουλευτικής περιόδου, ανάρτηση – σε εύλογο χρονικό όριο – στο site της Βουλής για:

  • Μέλη Βουλής – Μέλη Κυβέρνησης (από Γεν. Γραμματέα και άνω)
  • Διοικητές Ανεξάρτητων Αρχών – Διοικητές ΔΕΚΟ κ.λπ.

των περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν τα ίδια, οι σύζυγοι και τα παιδιά τους, στο εξωτερικό και ειδικά :

  • Επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής – Ακίνητα
  • Συμμετοχές σε επιχειρήσεις – Καταθέσεις