Άρθρο στο “Documento”
Οι ψηφοφορίες των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για το καταστατικό (14.5.22) και για την εκλογή Προέδρου και Μελών της Κεντρικής Επιτροπής (15.5.22) αποτελούν την ολοκλήρωση μιας σημαντικής διαδικασίας που ξεκίνησε ουσιαστικά από την ημέρα των τελευταίων εκλογών του 2019 και την απόφαση για διεύρυνση, άνοιγμα στην κοινωνία και αντιστοίχιση του οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ με τον αριθμό των πολιτών που τον εμπιστεύτηκαν στις εκλογές.
Για όσους από μας ζήσαμε, από τα εφηβικά μας “πέτρινα χρόνια”, την πολυδιασπασμένη Αριστερά μέσα από κόμματα, οργανώσεις, συλλογικότητες κ.λπ. – με σταλινισμούς κάθε είδους (ακόμη και από κάποιους που θεωρητικά τον… κατηγορούσαν !), με συγκρούσεις σε συνδικάτα, με απογοητεύσεις όπως τότε που βρεθήκαμε εκτός Βουλής ή όταν είδαμε “συντρόφους διαδρομιστές” να επιλέγουν κόμματα εξουσίας και να εξασφαλίζουν προνόμια που μόνο περιφρόνηση δημιούργησαν – όσα έγιναν από το 2015 και μετά, δεν είναι ούτε εύκολα, ούτε αυτονόητα. Από τη σιγουριά της Αντιπολίτευσης, στην αναγκαιότητα της διακυβέρνησης και της εφαρμογής ιδεών και πολιτικών.
Αυτή η σφυρηλατημένη πορεία και η συστράτευση με πολιτικά στελέχη με τα οποία κάποτε βρεθήκαμε απέναντι, δίνουν τη δύναμη και τη σιγουριά για το επόμενο βήμα, τη δημιουργία ενός μεγάλου, οργανωμένου και δημοκρατικού κόμματος ΜΕΛΩΝ και όχι ΣΤΕΛΕΧΩΝ και ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ, που θα αναλάβει τη μεγάλη ευθύνη, να βάλει τέλος στην καταστροφική πολιτική της ΝΔ και να οδηγήσει τη χώρα στο μέλλον που αξίζει στους πολίτες της.
Τα πρώτα βήματα έγιναν. Τα προσυνεδριακά κείμενα (με όλα τα κείμενα που τα συνόδευαν), η ομόφωνη πολιτική απόφαση του Συνεδρίου, οι καταστατικές αλλαγές που ήδη ψηφίστηκαν και οι λίγες που θα ψηφιστούν στις 14.5, είναι τα αναγκαία ΒΑΣΙΚΑ εφόδια για τη σωστή οργάνωση του κόμματος, αλλά και για την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής. Το έχω ξαναπεί αλλά θα το επαναλάβω. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ανάγκη από Δημοκρατία, Συλλογικότητα και καθαρές κουβέντες. Από την ομιλία μου στο Συνέδριο επαναλαμβάνω, “η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ και η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά εκλογής στελεχών”. Οι “λάτρεις” της εξουσίας, αυτοί που νιώθουν αιώνιοι σε κυβερνητικά – βουλευτικά – κομματικά όργανα, οι προσωπικές ατζέντες δεν υπηρετούν το αφήγημα της Αριστεράς.
Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ψάχνουμε για αρχηγό (σύντομα άλλοι θα …ξαναψάχνουν!). Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειαζόμαστε κομματικά όργανα που να λειτουργούν ουσιαστικά, δημοκρατικά, αποτελεσματικά σε όφελος της κοινής προσπάθειας και όχι των στελεχών.