Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας μου, ως εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην Ολομέλεια της Βουλής στη ψήφιση του Σχεδίου Προϋπολογισμού Δαπανών της Βουλής, για το 2021 και στην έγκριση του Απολογισμού Δαπανών της Βουλής για το 2019
· Ασφυκτικός ο χρόνος προετοιμασίας των βουλευτών, αφού μεγάλος όγκος υλικού παραδίδεται στους βουλευτές ελάχιστες ημέρες πριν τη συζήτησή του και μάλιστα χειρόγραφα και όχι ψηφιοποιημένα. Αρνητικό επίσης για την προάσπιση του ρόλου της Βουλής και τη συνεισφορά της στο δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, η μη μετάδοση από το τηλεοπτικό κανάλι αλλά καιτη webtvτης Βουλής, των συνεδριάσεων της αρμόδιας Επιτροπής, αλλά και της αδυναμίας διαδικτυακής συμμετοχής βουλευτών στις διαδικασίες της.
· Παράδοξο να συζητείται και να εγκρίνεται οικονομικός απολογισμός, χωρίς να έχει υπάρξει “διοικητικός απολογισμός” και συζήτηση επί στοιχειωδών θεμάτων λειτουργίας της Βουλής
· Μεγάλο πρόβλημα για τους βουλευτές, αλλά κυρίως για τους υπαλλήλους της Βουλής, το κτιριακό. Οι μεν υπάλληλοι στοιβάζονται, εν μέσω πανδημίας στα γραφεία, οι δε βουλευτές βρίσκονται χωρίς γραφείο και ούτε καν δικό τους ερμάριο, τη στιγμή που διατίθενται γραφεία για τη στέγαση πρώην πρωθυπουργών, πρώην προέδρων και αντιπροέδρων. Να αξιοποιηθούν οι κτιριακές υποδομές της Βουλής για τους βουλευτές και τους υπαλλήλους, για τους οποίους επιπροσθέτως πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της εργασιακής ανασφάλειας που αντιμετωπίζουν, λόγω της ύπαρξης διαφορετικών συμβάσεων που δημιουργούν εργαζόμενους διαφορετικών ταχυτήτων.
· Να καλύπτει η Βουλή με δικά της έξοδα βεβαίως τον έλεγχο του «πόθεν έσχες» για βουλευτές, πρώην υπουργούς, πρώην πρωθυπουργούς, κ.λπ. αλλά όχι για 6000 πρόσωπα (!) όπως συμβαίνει τώρα. Υπάρχει ειδική ανεξάρτητη αρχή που λειτουργεί με την εποπτεία εισαγγελέα και μπορεί να ενισχυθεί σε προσωπικό, σε προϋπολογισμό, σε λογισμικό και να αναλάβει τον έλεγχο. Η αρχή της διαφάνειας επιβάλλει ο ίδιος ο φορέας να μην ελέγχει τα του οίκου του, ούτε να επιλέγει τον ορκωτό λογιστή που θα τον ελέγξει.
· Να υπάρξουν απαντήσεις στις παρατηρήσεις που διατυπώνονται στην έκθεση κατασταλτικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως αναλυτικά αναφέρθηκαν στην Επιτροπή
· Τέλος όσον αφορά το πρακτικό των συνεδριάσεων του Δ.Σ. του Ιδρύματος της Βουλής της 4.11.2020, να δημοσιοποιηθεί ονομαστικά η στάση που κράτησε κάθε μέλος στη ψηφοφορία για τον Απολογισμό, ώστε να γνωρίζουμε ποιοι, ενώ απολαμβάνουν προνομίων και διευκολύνσεων, λόγω της προηγούμενης θητείας τους, καταψήφισαν, απουσίαζαν ή δήλωσαν παρόντες…
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ
ΤΡΥΦΩΝ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ελπίζω να μην χρειαστώ τον χρόνο του προλαλήσαντος εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας. Θα προσπαθήσω να είμαι πιο τηλεγραφικός, γιατί καταλαβαίνω τα θέματα του χρόνου. Είμαι, όμως εδώ από τις 10.00΄ το πρωί, θεωρώντας ότι η προηγούμενη συζήτηση θα τελείωνε πιο νωρίς. Έτσι είναι οι διαδικασίες του Κοινοβουλίου, τράβηξε λίγο περισσότερο.
Θα ήθελα να κάνω μία αναφορά μόνο, επειδή στην προηγούμενη συζήτηση για το μνημόνιο κατανόησης στον τομέα της Γεωργίας μεταξύ Ελλάδας-Κουβέιτ, έγινε μια μεγάλη συζήτηση για τα θέματα εφαρμογής του νόμου. Κάποιοι μας κούνησαν το δάχτυλο λέγοντας «εσείς δεν τηρείτε το νόμο», μίλησαν για τη συνταγματικότητα κ.λπ.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάποια πράγματα εδώ. Δεν ήθελα να ξεκινήσω έτσι την ομιλία, αλλά κάποιοι προκαλούν. Είμαι από αυτούς -με πολλούς άλλους πολίτες, με φοιτητές και συνδικαλιστές-, που παλέψαμε να μην εφαρμοστεί ποτέ ένας νόμος -ήταν οι εισαγωγικές μου εξετάσεις στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα-, ο ν.815/1978.
Και είμαι περήφανος επειδή έκανα ό,τι ήταν δυνατόν, μαζί με πολλούς άλλους μαζί με το φοιτητικό κίνημα της περιόδου, παρά τους δισταγμούς και τις απουσίες κάποιων, και καταφέραμε αυτός ο νόμος να μην εφαρμοστεί. Επρόκειτο για έναν νόμο που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία και δεν κατάφερε να τον εφαρμόσει. Είμαι περήφανος για τους αγώνες που έδωσα γι’ αυτό. Και αν χρειαστεί το ίδιο θα κάνω και για άλλους νόμους που θεωρούμε ότι είναι αντίθετοι στα λαϊκά συμφέροντα.
Δεν ξέρω, επειδή κάποιοι μας κουνούν το δάχτυλο περί νόμων και τάξης, αν είναι περήφανα τα έδρανα της Νέας Δημοκρατίας για Βουλευτή της που στις 12/5/1985 στην οδό Ακαδημίας, κάτω από τα γραφεία της ΕΠΕΝ, εφάρμοσε τον νόμο με τσεκούρι ή για άλλον Βουλευτή της που το 2003, με επίθεση με πυροσβεστήρα στον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πειραιά, Βασίλη Μπέλλου, τον έστειλε στο νοσοκομείο. Όχι να μας κάνουν και μαθήματα ορισμένοι.
Κλείνω το όλο θέμα και πάω στο ζήτημα για το οποίο είναι η ομιλία μου, στο θέμα του Προϋπολογισμού-Απολογισμού της Βουλής και του Ιδρύματος της Βουλής.
Δεν θα πω πολλά γιατί θεωρώ πως ειπώθηκαν όλα στην επιτροπή. Θέλω από την αρχή να πω και στην Ολομέλεια αυτά που είπα στην επιτροπή, ότι θεωρώ καταρχάς δεν υπάρχει κανένα ζήτημα κακοδιαχείρισης, αδιαφάνειας ή οτιδήποτε άλλο. Το θέτουμε από την αρχή και έχουμε πει ότι ψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό. Όλη η κριτική μας, και στην επιτροπή και εδώ, γίνεται για να προασπίσουμε τη Δημοκρατία και να μην αφήσουμε κανένα περιθώριο σε «χρυσαυγίτικες» ή σε άλλες λογικές αμφισβήτησης του ρόλου της Δημοκρατίας και του πόσο πρέπει να συνεισφέρει η Βουλή σε αυτή τη διαδικασία, δεν έχουμε μια τέτοια προσέγγιση, και η οποία κριτική μας έχει τη λογική ανάδειξης προβλημάτων και καλύτερης λειτουργίας όλων μας.
Υπό αυτήν την έννοια, είπε και στην επιτροπή και το λέω κι εδώ, ότι δεν συνεισφέρει το να παίρνουμε την Παρασκευή στις 13 του μηνός διακόσιες πενήντα σελίδες με αριθμούς, να παίρνουμε δύο τεύχη σε έντυπη μορφή και να καλούμαστε για συζήτηση τη Δευτέρα το μεσημέρι -Παρασκευή τα πήραμε, Δευτέρα ήταν η επιτροπή- και να έχουμε σήμερα την Πέμπτη την Ολομέλεια. Δεν βοηθάει αυτή η διαδικασία δημοσιοποίησης. Θα προτιμούσαμε να τα έχουμε σε ψηφιακή μορφή, σε ένα απλό «XLάκι» τους λογαριασμούς για να μπορούμε κι εμείς θα κάνουμε τους υπολογισμούς και τις προτάσεις μας και να έχουμε μια ψηφιακή μεταρρύθμιση που είναι αναγκαία και που θα βοηθούσε την καλύτερη λειτουργία και τα θέματα διαφάνειας.
Επίσης, δεν μπορούμε να καταλάβουμε για ποιον λόγο στην επιτροπή, βλέπω ότι διορθώθηκε στην Ολομέλεια, δεν υπήρχε η δυνατότητα συμμετοχής μέσω διαδικτύου, Βουλευτών δηλαδή που δεν μπορούσαν να είναι στην Αίθουσα, γιατί δεν κάλυπτε τη συνεδρίαση ούτε η τηλεόραση της Βουλής, ενώ δεν είχε κάτι άλλο, ούτε το WEBEX της Βουλής, γιατί δεν υπήρχε στο site της Βουλής η συνεδρίαση.
Αυτά τα λέω και κάνω παράκληση να τα πω για τελευταία φορά. Ζωή να έχουμε να είμαστε και του χρόνου εδώ για να τα συζητήσουμε, αλλά να συζητήσουμε πιο σημαντικά ζητήματα του χρόνου και όχι αυτά. Διότι θεωρώ ότι ακριβώς για να προασπίσουμε τον ρόλο της Βουλής και τη συνεισφορά της στη Δημοκρατίας δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοια θέματα τα οποία δίνουν επιχειρήματα σε άλλες απόψεις.
Συζητούμε σήμερα στην ουσία έναν Προϋπολογισμό περίπου 143 εκατομμυρίων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κ. Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, δεν ζητάω τίποτα άλλο παρά τον χρόνο του προλαλήσαντος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Συνεχίστε, κύριε συνάδελφε.
ΤΡΥΦΩΝ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ: Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, τον Προϋπολογισμό -έναν προϋπολογισμό 143 εκατομμυρίων- θέλω να πω τα εξής. Και θα ξεκινήσω με αυτά που είπα στην επιτροπή. Τη δυσκολία προσέγγισης του θέματος γιατί, κοιτάξτε, εμείς συζητάμε στην ουσία έναν οικονομικό απολογισμό, αλλά δεν καταλαβαίνω σε ποιο όργανο συζητιέται ο διοικητικός απολογισμός, δηλαδή για τη λειτουργία της Βουλής ποιο θεσμικό όργανο, ποια επιτροπή αποφασίζει όλα αυτά τα οποία μετά αποτυπώνονται οικονομικά και έρχονται για έγκριση εδώ.
Το ξαναλέω για τελευταία φορά, ότι δεν θέτουμε κάποιο ζήτημα διαχείρισης ή οτιδήποτε άλλο. Απλά υπάρχει μια δυσκολία να εγκρίνουμε εμείς οικονομικά διοικητικές πράξεις που δεν έχουν συζητηθεί σε κάποιο άλλο όργανο και που θα έπρεπε να έχει γίνει κάτι τέτοιο πριν έρθουν εδώ, διότι υπάρχουν ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία της Βουλής.
Εγώ είμαι από τον Ιούλιο 2019 Βουλευτής. Δεν μου έχει δοθεί η δυνατότητα να συζητήσω στοιχειώδη θέματα λειτουργίας της Βουλής, όχι για να τακτοποιηθούν προσωπικά θέματα του Αλεξιάδη, αλλά για την καλύτερη λειτουργία του Βουλευτή Αλεξιάδη και πολλών άλλων Βουλευτών, λύνοντας πρώτα απ’ όλα το ζήτημα το κτιριακό.
Όσον αφορά το κτιριακό ζήτημα, πριν πω για τους Βουλευτές, θα πω για τους υπαλλήλους της Βουλής. Σε πολλά γραφεία της Βουλής είναι κυριολεκτικά οι υπάλληλοι ο ένας πάνω στον άλλον. Πρέπει κάτι να γίνει και λόγω κορωνοϊού, αλλά και λόγω καλύτερης απόδοσης και με τα όσα ορίζουν οι κανονισμοί υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους για τα μέτρα εργασίας, για να υπάρχουν καλύτερες κτιριακές υποδομές και για τους υπαλλήλους.
Έρχομαι στους Βουλευτές. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αυτή η αξιοποίηση των κτιρίων της Βουλής. Στο κτίριο της Βουλής δεν έχουμε ούτε καν ένα ερμάριο να βάλουμε τα χαρτιά μας, δεν υπάρχει ένα γραφείο να καθίσουμε. Και βλέπουμε το κτίριο της Βουλής να φιλοξενεί μια σειρά από πρώην Πρωθυπουργούς, Αντιπροέδρους, Προέδρους κ.λπ..
Δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετούμε αυτές τις ανάγκες. Βεβαίως και να εξυπηρετηθούν με κάποια κριτήρια σε άλλα κτίρια, αλλά στο κτίριο της Βουλής, κατ’ αρχήν, πρέπει να αξιοποιούνται οι κτιριακές υποδομές για τους υπαλλήλους και για τους Βουλευτές.
Το έχω ξαναθέσει αυτό και θα το ξαναθέσω, διότι, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, ούτε καν στο κυλικείο δεν μπορούμε να καθίσουμε και να ακουμπήσουμε τα χαρτιά μας και το κομπιούτερ μας, για να κάνουμε κάποια δουλειά.
Επίσης, ένα άλλο ζήτημα το οποίο έθεσα στην επιτροπή και θέτω εδώ είναι ότι θα πρέπει να λυθεί μέχρι του χρόνου -και να μην ξανάρθει του χρόνου να το συζητήσουμε- το θέμα της εργασιακής ανασφάλειας που υπάρχει σε εργαζόμενους της Βουλής. Πρέπει το ζήτημα των διαφόρων συμβάσεων να λυθεί. Δεν μπορεί η Βουλή να έχει εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων και να υπάρχει η όποια λογική εργασιακής ανασφάλειας. Να κλείσουμε αυτά τα ζητήματα.
Ακούστηκε ως απάντηση στην επιτροπή ότι όλα αυτά, σε σχέση με τη δημοσιοποίηση, τη μετάδοση κ.λπ., γίνονται για λόγους παράδοσης. Σέβομαι το επιχείρημα, αλλά αν τηρούσαμε την παράδοση σ’ αυτή τη χώρα, εδώ πέρα θα ήταν παλάτι, δεν θα ήταν Βουλή. Άρα, σε κάποια ζητήματα σεβαστή η παράδοση, αλλά να τη σπάμε και να ανατρέπουμε κάποιες καταστάσεις και να προχωρούμε ένα βήμα πιο πέρα.
Μερικές μόνο παρατηρήσεις. Μία από αυτές είναι ότι είδα ότι η Βουλή με κόστος καλύπτει τον έλεγχο «πόθεν έσχες» για έξι χιλιάδες πρόσωπα. Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική. Η δουλειά της Βουλής δεν είναι αυτή. Υπάρχει ειδική ανεξάρτητη αρχή που ασχολείται με αυτά τα θέματα. Θα μπορούσε, λοιπόν, να ενισχυθεί σε προσωπικό, σε προϋπολογισμό, σε λογισμικό και να αναλάβει τον έλεγχο αυτόν και όχι η Βουλή.
Κατά τη γνώμη μου, είναι πρόβλημα ένας φορέας να ελέγχει τα του οίκου του. Εδώ, λοιπόν, πρέπει, για να μην αφήσουμε κανένα γκρίζο σημείο ή κανένα ερωτηματικό, να ελέγχεται από άλλη αρχή το «πόθεν έσχες» του Αλεξιάδη, πρώτα απ’ όλα, και μετά οποιοδήποτε άλλο.
Εκτός, όμως, απ’ αυτό το θέμα, ότι δεν μπορούμε εμείς να επιλέγουμε τον ορκωτό ελεγκτή που θα έρθει να ελέγξει το τι δηλώνουμε εμείς στο «πόθεν έσχες», δεν μπορεί η Βουλή, εκτός από τα του οίκου της, όπου πολύ σωστά πρέπει να πληρώσει το ανάλογο κόστος, να πληρώνει για έξι χιλιάδες πρόσωπα. Να πληρώνουμε για τους Βουλευτές, για τους πρώην Υπουργούς, Πρωθυπουργούς κ.λπ., που δεν είναι πλέον Βουλευτές το καταλαβαίνω. Αλλά, για έξι χιλιάδες πρόσωπα;
Αυτό, λοιπόν, προτείνω το επόμενο χρονικό διάστημα να τακτοποιηθεί και να το αναλάβει άλλος φορέας. Υπάρχει ειδική ανεξάρτητη αρχή γι’ αυτό το ζήτημα, με τεχνογνωσία, με εποπτεία εισαγγελέα, η οποία μπορεί να το αναλάβει και όχι να ασχολείται η Βουλή με αυτό το ζήτημα.
Κλείνοντας, θέλω να αναφερθώ και σε κάποια άλλα ζητήματα, στα όσα μας παραδώσατε ως έκθεση καταστατικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με απόλυτο σεβασμό στο Ελεγκτικό Συνέδριο και λόγω της προϋπηρεσίας μου ως συνδικαλιστής, αλλά και ως Αναπληρωτής Υπουργός και τονίζοντας το σημαντικό έργο που κάνει, θέλω να τονίσω ότι θα πρέπει οι παρατηρήσεις του να τύχουν απάντησης.
Άκουσα τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας και σέβομαι το επιχείρημά του. Όμως, το αν, για παράδειγμα, υπάρχει θέμα, είτε με τα πληροφοριακά συστήματα είτε με τον έλεγχο των ετήσιων χρηματοοικονομικών καταστάσεων, αν υπάρχει μία άλλη άποψη από το Ίδρυμα της Βουλής είτε από οποιονδήποτε άλλο, στην επόμενη συνάντηση που θα κάνουμε μετά από έναν χρόνο ή και νωρίτερα -εγώ θα πρότεινα να γίνει σε επίπεδο εξαμήνου αυτή η συζήτηση, δύο φορές τον χρόνο, δηλαδή- θα πρότεινα να έχουν τακτοποιηθεί αυτά τα ζητήματα.
Το επιχείρημα για το αν πρέπει να υπάρχει ή όχι λειτουργία υπηρεσιακού ελέγχου δεν έχει σχέση με το μέγεθος του οργανισμού, ως προς το αν βάζουμε διαδικασίες τέτοιες. Βεβαίως και θα πρέπει να λύσουμε το ζήτημα αν έχει νόημα σε ένα ίδρυμα με έναν τόσο μικρό προϋπολογισμό να έχουμε και Ελεγκτικό Συνέδριο και ορκωτούς ελεγκτές και υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου, όταν σε άλλους φορείς δεν έχουμε, αν όχι και τα τρία, έστω το ένα από τα δύο. Παράκληση, λοιπόν, να λυθούν αυτά τα ζητήματα και να προχωρήσουμε.
Τέλος, μέχρι το τέλος της συζήτησης -για να είμαι και όσο μπορώ εντός του χρόνου και να μιλήσω λιγότερο από τον προηγούμενο ομιλητή- πήραμε το απόσπασμα πρακτικού από τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων με ημερομηνία 4 Νοεμβρίου. Δεν έχω καταλάβει, κύριε Πρόεδρε και κύριοι Βουλευτές -και παράκληση μέχρι το τέλος να ενημερωθώ- ποιοι καταψήφισαν τον Απολογισμό, ποιοι δήλωσαν «παρών» και ποιοι απουσίαζαν.
Επειδή αρκετοί μας κουνούν το δάχτυλο για θέματα συστήματος και ότι είναι οι επαναστάτες και ότι εμείς είμαστε «συμβιβασμένοι» και διάφορα τέτοια, να ενημερωθούμε ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι λόγω της προηγούμενης θέσης τους απολαμβάνουν διαφόρων διευκολύνσεων, αλλά έρχονται μετά και είτε καταψηφίζουν, είτε απουσιάζουν, είτε δηλώνουν «παρών». Παράκληση να ενημερωθούμε.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας. Όπως βλέπετε, κύριε Πρόεδρε, μίλησα λιγότερο από τον προλαλήσαντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Ευχαριστούμε τον κ. Αλεξιάδη.
Καλώ στο Βήμα τον ειδικό αγορητή από το Κίνημα Αλλαγής, τον κ. Χρήστο Γκόκα.
Να εκμεταλλευτώ τον χρόνο και να πω ότι κάποια στιγμή, κύριε Αλεξιάδη, μπορούμε άνετα να συζητήσουμε. Επειδή έχω και την προεδρία της Αρμόδιας Επιτροπής Ελέγχου των Οικονομικών, υπάρχουν πολλοί που ελέγχουν στο κράτος. Ο νόμος όρισε ότι ο έλεγχος όσων ελέγχονται από την δική μας Επιτροπή εμπεριέχει και τους δικαστές. Υπάρχουν, όπως ξέρετε, και άλλοι έλεγχοι που ασκούνται από άλλες Ανεξάρτητες Αρχές. Πρέπει να τονίσω εδώ ότι ο δικός μας έλεγχος είναι ο συστηματικότερος. Από εκεί και πέρα, η ευθύνη για την διαχείριση αυτού του ελέγχου ανήκει στην Βουλή των Ελλήνων.
Να μην αναλώσω χρόνο για να απαντήσω.
ΤΡΥΦΩΝ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ: Οι νόμοι αλλάζουν, όμως.